Komunikat Powiatowego Lekarza Weterynarii w Lublińcu - informacja dla hodowców drobiu w związku ze stwierdzeniem kolejnego ogniska grypy ptaków w województwie śląskim

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Lublińcu w związku ze stwierdzeniem kolejnego ogniska grypy ptaków w województwie śląskim w powiecie gliwickim gm. Wielowieś w miejscowości Świbie i utworzeniem obszaru zapowietrzonego i zagrożonego, który sięga również powiatu lublinieckiego przekazuje informację o zasadach bioasekuracji dla wszystkich hodowców drobiu przyzagrodowego.

ZALECENIA DLA DROBNOTOWAROWYCH HODOWCÓW DROBIU – CHÓW PRZYZAGRODOWY:

• karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie,
• przetrzymywanie drobiu na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem (NAJLEPIEJ W ZAMKNIĘCIU!),
• odizolowanie od innego drobiu kaczek i gęsi,
• przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem,
• unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek),
• zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi burmistrzowi i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu,
• po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem,
• używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu,
• osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu.

ZALECENIA DLA HODOWCÓW GOŁĘBI:

• karmienie i pojenie gołębi w sposób wykluczający dostęp ptaków dzikich,
• przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakty z dzikim ptactwem.

Ponadto pragnę przypomnieć, że przenosicielem wirusów grypy są ptaki dzikie, przede wszystkim gatunki związane ze środowiskiem wodnym, czyli kaczki, gęsi i łabędzie. Drób może się zakazić jeśli korzysta z tych samych siedlisk, np. zbiorników wodnych albo pastwisk, gdzie bytowały dzikie ptaki. Nie jest przy tym konieczne, aby użytkowania tych miejsc odbywało się w tym samym czasie. Wirus może bowiem przeżyć w wodzie i innym wilgotnym środowisku przez wiele dni, a nawet tygodni, szczególnie w niskiej temperaturze. Tak więc zbiorniki wodne, na których przebywały dzikie ptaki, mogą być w miesiącach jesienno-zimowych długotrwałym źródłem zakażenia dla drobiu. Należy jednak pamiętać, że do zakażenia może dojść nie tylko wtedy, gdy wypuszczany na zewnątrz drób będzie korzystał z tych samych siedlisk co ptaki wolno żyjące, ponieważ wprowadzenie do gospodarstwa słomy lub zielonki zanieczyszczonych odchodami zawierającymi wirus może być przyczyną zachorowania.

Dlatego jest niezwykle istotne, aby w okresie wysokiego ryzyka (w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek dzikich ptaków) nie tylko UTRZYMYWAĆ PTAKI W ZAMKNIĘCIU, ewentualnie na ogrodzonych i ściśle kontrolowanych wybiegach, ale należy też właściwie zabezpieczyć słomę pod szczelnym przykryciem lub dezynfekować z zewnątrz baloty środkami dezynfekcyjnymi, które można stosować w obecności ptaków.