Innowacje w szkole podstawowej - 90-lecie Ośrodka im. Konrada Mańki w Lublińcu

Rozwój dziecka jest procesem niezwykłym. Towarzyszenie mu w tym procesie pozwala na odkrywanie jego różnorodnych umiejętności i naukę nowych, a także na osiąganie sukcesów i konstruktywne mierzenie się z porażkami. Wszystko po to, aby dziecko, zwłaszcza dziecko żyjące z niepełnosprawnością, mogło wzrastać i nabierać życiowych doświadczeń. Dlatego nauczyciele i terapeuci sięgają po nowe metody, środki, sposób pracy, a więc i po innowacje, które pozwalają inspirować i poszerzać możliwości nie tylko uczniów, ale i nauczycieli.

W ostatnich latach w szkole podstawowej zrealizowano wiele innowacji, a także programów edukacyjno‑terapeutycznych. Uczniowie uczestniczyli również w zewnętrznych projektach w skali krajowej i międzynarodowej. Działania te miały wszechstronny charakter – od pracy w salach lekcyjnych i terapeutycznych, po te podejmowane w pracowni kuchennej, czy na  ścieżkach leśnych. Każda z innowacji zakładała nowatorskie podejście i miała na celu wspieranie rozwoju uczniów. Każda innowacja łączyła także oddziaływania na różne sfery funkcjonowania uczniów, nie zamykając się na jedną, ale podążając za dzieckiem i jego potrzebami psychicznymi, fizycznymi, emocjonalnymi, społecznymi, czy estetycznymi.

Innowacje mające na szczególnej uwadze podnoszenie dobrostanu psychicznego uczniów poprzez pracę z uważnością, integrujące i budujące relacje wśród uczniów i bazujące na komunikacji empatycznej to innowacje „Uważni i ważni”, „Kółko empatii”, „Razem w terapii i zabawie” oraz program profilaktyczny „Jestem ważny tak jak każdy”.

Dbając o zdrowy styl życia, nauczyciele zapraszali uczniów do udziału w innowacjach „Zdrowo zakręceni”, „Sensoryczne gotowanie”, „Moc ciastoterapii: Radość dziecka w naturalnym odkrywaniu świata poprzez zmysły”. Dzięki temu uczniowie byli wdrażani do świadomego podejścia do zdrowego odżywiania, podejmowania aktywności sportowych, budowania pozytywnego obrazu siebie i nawiązywania wartościowych relacji z otaczającym światem.

Rozwój przez odniesienie do kultury i sztuki oraz przez działania artystyczne zakładały innowacje,,Teatrzyk kamishibai – okno na świat bajek”, „Uwalnianie emocji poprzez muzykę i taniec u dzieci z niepełnosprawnościami”, „Warsztaty czytelniczo‑teatralne na bazie autorskich opowieści interaktywnych”. Innowacje te otworzyły przed dziećmi możliwość rozwijania ekspresji twórczej, prezentowania się przed publicznością i wzruszania odbiorców własną kreatywnością.

W grupie innowacji skupiających się na dobroczynnym wpływie natury znalazły się innowacje „Leśna edukacja i rewalidacja” oraz „W drodze do samodzielności”. Nowatorstwem było tutaj skupienie się na założeniach pedagogiki natury, uwrażliwianie na jej piękno, wzbudzanie szacunku do przyrody w bezpośrednim kontakcie z nią i wspieranie uczniów w osiąganiu samodzielności.

Kompetencje w zakresie świadomego i bezpiecznego korzystania z nowoczesnych technologii stały się podwaliną innowacji „Z kamerą po wiedzę” oraz „Zaczarowana kraina przygód Zosi”. Uczniowie dotknęli pracy wynikającej z polityki edukacyjnej STEAM, czyli połączenia dziedzin z zakresu nauki, technologii, inżynierii, sfery artyzmu i matematyki, aby budować kompetencje przyszłości.

Umiejętności edukacyjne rozwijane były poprzez aktywności proponowane podczas realizacji innowacji „Szkoła odkrywców” oraz „Kreatywni w nauce czytania i pisania”. Uczniowie mieli możliwość doskonalenia swoich umiejętności edukacyjnych, a także modyfikację podejścia do własnych sukcesów i porażek z wykorzystaniem wiedzy z zakresu neurodydaktyki.

Oprócz licznych innowacji uczniowie mieli także okazję do pracy w ramach różnorodnych projektów o charakterze wewnętrznym i zewnętrznym o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Należą do nich: program profilaktyczny „Jestem ważny tak jak każdy”, program edukacyjny „Świat bliżej nas”, projekt edukacyjny: „Kreatywne prace plastyczne”, „Gram zmysłami”, „Chcę być samodzielny – pozwól mi”, „Zdrowo i sportowo”, „Zabawa sztuką”.

Innowacje pozwalają na stałe podejmowanie działań pobudzających do rozwoju uczniów i nauczycieli. Inspirują i poszerzają myślowe horyzonty. Stają się powodem do satysfakcji z pracy edukacyjno‑terapeutycznej. Kształtują także przestrzeń do dalszego rozwoju, poszukiwań nowych możliwości i budowania relacji z uczniami, ich rodzicami i współpracownikami.

Anna Trzepizur